“เต่ากับเป็ด” เป็นนิทานอีสปที่สอนเราถึงอันตรายจากความเย่อหยิ่งจองหองในความสามารถที่ไม่ใช่ของตนเองจริงๆ และการขอบคุณในการช่วยเหลือของผู้อื่นที่ให้ต่อเรา
นิทานอีสปเรื่องเต่ากับเป็ด
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเต่าตัวหนึ่งอาศัยอยู่ใกล้สระน้ำ มันอิจฉาเป็ดที่สามารถบินและเดินทางไปยังที่ห่างไกลได้ เต่าฝันว่าจะบินขึ้นไปบนท้องฟ้าและเห็นโลกจากเบื้องบน
Once upon a time, there was a tortoise who lived near a pond. He was envious of the ducks who could fly and travel to far-off places. The tortoise dreamt of soaring through the sky and seeing the world from above.
วันหนึ่งมันมีความคิด มันเดินเข้าไปใกล้ฝูงเป็ดที่พักผ่อนริมสระน้ำและพูดว่า “เป็ดที่รัก ข้าอิจฉาความสามารถของเจ้าที่บินได้ ข้าปรารถนาเสมอที่จะได้เห็นโลกจากที่สูง เจ้าช่วยเติมเต็มความฝันของข้าด้วยการแบกฉันไว้บนหลังของเจ้าได้ไหม และพาข้าท่องไปในท้องฟ้า?”
One day, he had an idea. He approached a group of ducks resting by the pond and said, “Dear ducks, I envy your ability to fly. I have always longed to see the world from up high. Could you please help me fulfill my dream by carrying me on your back and taking me on a journey through the sky?”
เป็ดมองหน้ากันและตกลงที่จะช่วยเต่า พวกมันถือไม้แข็งอย่างระมัดระวังในจงอยปากและขอให้เต่าจับมันแน่นด้วยปากของมัน เต่าตื่นเต้นเกินกว่าจะวัดได้ขณะที่เป็ดยกไม้เท้าขึ้นและเริ่มบิน
The ducks looked at each other and agreed to help the tortoise. They carefully held a sturdy stick in their beaks and asked the tortoise to grip it tightly with his mouth. The tortoise was excited beyond measure as the ducks lifted the stick and began to fly.
ขณะที่พวกมันบินขึ้นไปบนท้องฟ้า เต่ารู้สึกถึงความสุขและอิสระอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ในไม่ช้าความตื่นเต้นของมันก็กลายเป็นความภาคภูมิใจ มันมองดูสัตว์อื่นๆ และคิดว่า “ข้าโชคดีจริงๆ! ข้าบินได้สูงกว่าพวกเจ้าทั้งหมด!”
As they soared through the sky, the tortoise felt an incredible sense of joy and freedom. But his excitement soon turned to pride. He looked down at the other animals and thought, “How lucky I am! I am flying high above them all!”
รู้สึกเย่อหยิ่งที่เพิ่งค้นพบ เต่าไม่สามารถต้านทานการโอ้อวดเกี่ยวกับตำแหน่งที่สูงส่งของมันได้ “มองมาที่ข้า! ข้ากำลังบินอยู่! ไม่มีใครในพวกเจ้าทำแบบนี้ได้!” มันอุทาน
Feeling a newfound arrogance, the tortoise couldn’t resist boasting about his elevated position. “Look at me! I am flying! None of you can do this!” he exclaimed.
เป็ดตัวหนึ่งเริ่มรู้สึกรำคาญกับความเย่อหยิ่งของเต่า จึงพูดขึ้นว่า “ตอนนี้เจ้าอาจจะบินได้ แต่จำไว้ว่า มันไม่ใช่สิ่งที่เจ้าทำเอง ปีกของเราต่างหากที่พาเจ้าไป อย่าลืมที่ของเจ้า”
One of the ducks, growing annoyed with the tortoise’s arrogance, spoke up, “You may be flying now, but remember, it’s not your own doing. It’s our wings that carry you. Do not forget your place.”
ขณะที่เป็ดบินต่อไป เต่าก็ครุ่นคิดถึงคำพูดของเป็ด มันตระหนักว่าความรู้สึกที่เหนือกว่าของมันไม่มีมูลความจริง ความใจดีและความสามารถของเป็ดทำให้มันได้สัมผัสกับท้องฟ้า
As the ducks continued their flight, the tortoise pondered the duck’s words. He realized that his sense of superiority was unfounded. It was the ducks’ kindness and abilities that allowed him to experience the sky.
เต่ารู้สึกอ่อนน้อมถ่อมตนขอบคุณเป็ดสำหรับความเอื้ออาทรของพวกมัน และขอให้พวกมันพามันกลับไปที่พื้น ขณะที่มันลงพื้น มันรู้สึกซาบซึ้งในธรรมชาติและความสามารถของตัวเอง
Feeling humbled, the tortoise thanked the ducks for their generosity and asked them to take him back to the ground. As he landed, he felt a newfound sense of appreciation for his own nature and abilities.
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
“จงชื่นชมคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ของเราเอง และอย่าปล่อยให้สถานการณ์ชั่วคราวหรือความช่วยเหลือทำให้เรารู้สึกเหนือกว่าผู้อื่น”
- ความกตัญญูกตเวทีและความพึงพอใจ เรื่องราวเตือนใจให้เรารู้สึกขอบคุณที่เราเป็นและสิ่งที่เรามี การที่เต่าอิจฉาเป็ดทำให้เขามองข้ามคุณค่าของคุณสมบัติเฉพาะตัวของมันเอง มันสอนให้เราค้นหาความพอใจในตัวเองมากกว่าการเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นตลอดเวลา
- ความอ่อนน้อมถ่อมตน ความเย่อหยิ่งและการโอ้อวดของเต่าเป็นเครื่องเตือนใจไม่ให้หยิ่งยโส มันรู้สึกถ่อมตัวเมื่อเป็ดเตือนว่าประสบการณ์ของมันเกิดขึ้นได้เพราะความช่วยเหลือจากพวกเป็ดเท่านั้น เรื่องนี้สอนให้เรายังคงอ่อนน้อมถ่อมตนและรับรู้ถึงการมีส่วนร่วมของผู้อื่นในชีวิตของเรา
- ชื่นชมความหลากหลาย สิ่งมีชีวิตแต่ละตัวในเรื่องมีความสามารถและข้อจำกัดของตัวเอง เป็ดมีพรสวรรค์ในการบิน ในขณะที่เต่ามีจุดแข็งของมันเองเมื่ออยู่บนบก เรื่องราวกระตุ้นให้เราชื่นชมความหลากหลายในโลกและรับรู้ถึงความสวยงามของพรสวรรค์และทักษะที่แตกต่างกัน
- คำนึงถึงผู้อื่น เป็ดใจดีพอที่จะเติมเต็มความฝันของเต่าแม้ว่ามันจะอิจฉาก็ตาม อย่างไรก็ตาม เมื่อเต่าเริ่มหยิ่งยโส พวกมันเตือนมันอย่างอ่อนโยนให้ถ่อมตัว สอนให้เราตระหนักว่าคำพูดและการกระทำของเราส่งผลกระทบต่อผู้อื่นอย่างไร และปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความเคารพและความเมตตา
- การเข้าใจสถานที่ เรื่องราวเน้นความสำคัญของการเข้าใจสถานที่และข้อจำกัดของตนเอง เต่าเรียนรู้ว่าเขาไม่สามารถบินได้ด้วยตัวเอง และไม่ควรปล่อยให้ประสบการณ์การบินชั่วคราวนำไปสู่ความภาคภูมิใจ มันสอนให้เรารู้จักความสามารถของตัวเองและไม่ประเมินตัวเองสูงเกินไป
“Appreciate our own unique qualities and not to let temporary circumstances or assistance make us feel superior to others.”
- Gratitude and contentment: The story reminds us to be grateful for who we are and what we have. The tortoise’s envy of the ducks led him to overlook the value of his own unique qualities. It teaches us to find contentment in ourselves rather than constantly comparing ourselves to others.
- Humility: The tortoise’s arrogance and boasting serve as a warning against excessive pride. He was humbled by the ducks’ reminder that his experience was only possible because of their help. The story teaches us to remain humble and acknowledge the contributions of others in our lives.
- Appreciating diversity: Each creature in the story had its own abilities and limitations. The ducks had the gift of flight, while the tortoise had his own strengths on land. The story encourages us to appreciate the diversity in the world and recognize the beauty of different talents and skills.
- Being mindful of others: The ducks were kind enough to fulfill the tortoise’s dream, despite his envy. However, when the tortoise became arrogant, they gently reminded him to stay humble. It teaches us to be mindful of how our words and actions affect others and to treat them with respect and kindness.
Understanding one’s place: The story emphasizes the importance of understanding one’s place and limitations. The tortoise learned that he couldn’t fly on his own and should not let his temporary experience of flight lead to pride. It teaches us to recognize our own abilities and not overestimate ourselves.
โดยสรุปแล้วนิทานเรื่องนี้สอนเราเกี่ยวกับความกตัญญู ความอ่อนน้อมถ่อมตน การเห็นคุณค่าของความหลากหลาย การคำนึงถึงผู้อื่น และเข้าใจสถานที่ของเราในโลก โดยน้อมรับคำสอนเหล่านี้ เราสามารถปลูกฝังความรู้สึกพึงพอใจ ฝึกฝนความอ่อนน้อมถ่อมตน และชื่นชมคุณสมบัติพิเศษและคุณูปการของทั้งตัวเราเองและผู้อื่น