สำนวนสุภาษิตไทยหมวดหมู่ ผ. แผ่สองสลึง
ความหมายสำนวนสุภาษิตคำพังเพยแผ่สองสลึง
ที่มาของสำนวน มาจากการเล่นพนันถั่วโปในโรงบ่อนสมัยก่อน เงินเหรียญที่ใช้แทงถั่วโปตามโรงบ่อน บ่อนมีไม้ขอยาว ปลายเป็นห่วงกลม สำหรับคล้องเงินที่คนแทง เวลากิน ก็คล้องเงินลากมา หรือคล้องส่งเอาไปจ่ายที่คนแทงถูกก็ได้ เหรียญสลึง และเหรียญสองสลึง เป็นเหรียญแบน ติดเสื่อ ใช้ไม้ขอคล้องเกี่ยวไม่ติด นายบ่อนจึงทุบเหรียญสลึงและสองสลึงให้หักงอ สำหรับใช้ไม้ขอเกี่ยวง่าย
เงินเหรียญสมัยก่อนมักงอทั้งนั้น ที่แบนแผ่ตามรูปเดิมไม่ค่อยมี ดังนั้น เมื่อพบเหรียญแผ่แบน แปลกจากเหรียญงอ จึงพูดกันว่าแผ่สองสลึง
สรุปความหมายของสำนวน ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 คือ การนอนหงายมือเท้าเหยียดออกไปเต็มที่ มักใช้การลื่นล้มลงไปนอนหงายแผ่
ตัวอย่างการใช้สุภาษิตแผ่สองสลึง
- ลูกโตเป็นสาวเป็นนางแล้วนะ ไม่ใช่เด็กๆ มานอนแผ่สองสลึงแบบนี้ได้อย่างไร ไม่มีความเรียบร้อยเอาเสียเลย
- ผมทำงานหนักติดต่อกันมานาน วันนี้ขอนอนแผ่สองสลึงอยู่บ้านสบายๆ สักสองสามวันเถอะ
- หลังจากเขาออกกำลังกายมาอย่างหนัก ก็เห็นนอนแผ่สองสลึงอยู่แบบนี้ตั้งนานแล้วคงหมดแรงจนไม่อยากจะทำอะไร
- ครูฝึกจับได้ว่าพวกเราอู้งาน เมื่อวานครูฝึกเล่นซ่อมพวกเราเอาเสียจนนอนแผ่สองสลึงกันเลยทีเดียว
- วิ่งมาราธอนรอบนี้จบ เล่นเอาเหนื่อยจนนอนแผ่สองสลึงกันเลยทีเดียว