สำนวนสุภาษิตไทยหมวดหมู่ ข. เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า หรือเข้าป่าอย่าลืมพร้า
ความหมายสำนวนสุภาษิตคำพังเพยเข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า
ที่มาของสำนวนนี้คือ ในสมัยก่อนการเดินทางระหว่างเมือง ต้องผ่านป่าเขาลำเนาไพร ซึ่งยังมีความอุดมสมบูรณ์อยู่มาก โดยเทียบเคียงจากความหมายของป่าที่หมายถึง ไร้อารยธรรม ไม่มีวัฒนธรรมอย่างสังคมเมือง หรือไร้ระเบียบ กฎหมายที่จะควบคุมถึง การเดินทางในป่าก็ต้องเตรียมพร้อมของที่จำเป็น ไม่ว่าจะเป็นของกิน ผ้านุ่งผ้าห่ม กระบอกน้ำ ไฟ ยา อาวุธ รวมไปถึงมีดพร้า ซึ่งขาดไม่ได้ เพราะมีดพร้ามีไว้สำหรับแผ้วถางทางเดินให้สะดวก ใช้ตัดกิ่งไม้ทำฟืน เพื่อก่อไฟยามค่ำคืนป้องกันสัตว์ร้าย หุงหาอาหาร ใช้ในการล่าสัตว์เพื่อนำมาประกอบอาหาร ใช้ป้องกันตัวจากสัตว์ร้ายและโจร
สรุปความหมายของสำนวน ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 คือ สำนวนนี้เรียกอีกอย่างคือเข้าป่าอย่าลืมพร้า (เถื่อน แปลว่า ป่า) โดยคนโบราณท่านนิยมใช้เตือนสติให้เป็นคนรอบคอบ ไม่ประมาท จะทำอะไรให้ตระเตรียมของให้พร้อม เมื่อถึงเวลาจำเป็นจะได้หยิบฉวยมาใช้ได้ทันที สำนวนนี้เข้าทำนองที่ว่า “เหลือดีกว่าขาด” นั่นเอง
จากสุภาษิตที่เขาเตือนคนในสมัยโบราณเวลาจะเดินทางเข้าป่า จนมาถึงในยุคปัจจุบัน ก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนัก สุภาษิตนี้นำมาใช้ได้ เวลาจะเดินทางไปไหน ก็ต้องเตรียมเสื้อผ้า ยาประจำตัว สิ่งของเครื่องใข้ที่จำเป็น จะได้สะดวก จัดกระเป๋าเดินทางต้องรอบคอบ ต้องตรวจรายการว่าครบไม่ครบอย่างไร
ความจริงยังมีอีกหลายกรณีที่หากประมาทพลาดพลั้งถึงแก่พิการ และเสียชีวิต อีกหลายกรณีที่เกิดจากการไม่เตรียมพร้อม ไม่รอบคอบ ที่ทำให้คนมากมายต้องเสียใจ
จึงขอฝากท่านคิดพิจารณาไว้ว่า “เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า” ไม่ใช่สุภาษิตโบราณที่มีความหมายโบราณ แต่ความหมายนั้นทันสมัย ทันยุคเสมอ ถ้าเรานำมาใช้ให้เป็น ของดีๆ ที่เป็นภูมิปัญญาอย่างนี้ น่าส่งเสริมมาให้เด็กสมัยนี้ คนสมัยนี้ ได้เรียนรู้กัน และนำมาใช้
ตัวอย่างการใช้สุภาษิตเข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า
- พ่อบอกว่า พรุ่งนี้ครอบครัวของเราจะพากันไปเดินป่า แล้วค้างแรมกันสองคืน แม่จึงบอกให้ลูกๆมาช่วยกันจัดเตรียมข้าวของให้ครบถ้วนไม่ว่าจะเป็นเต้นท์ เสื้อผ้า เครื่องประกอบอาหาร ตลอดจนเครื่องใช้สอยอื่นๆที่จำเป็น เพราะถ้าเดินทางไปแล้วจะกลับมาเอาของไม่ได้
- ก่อนจะเกินทางไกล เข้าป่าอย่าลืมพร้านะ เพราะฉะนั้นอย่าลืมเอารถเข้าศูนย์ไปเช็คสภาพด้วย
- เวลาเราจะทำอะไรเข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า เพราะบางอย่างถ้ายามจะใช้หรือต้องการมันจริงๆ ถ้าลืมละบรรลัยแน่นอน เพราะแบบนี้จึงห้ามประมาท
- ผักต้มขนมยำ ปนเปไปไม่รู้พอ เข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า ทุกแนวป่ามีภัยรอ ประมาทอาจทุกข์ท้อ ทุกข์การณ์ก่อต้องใคร่ครวญ ฝนตกอย่าเชื่อดาว ราวฟ้ากว้างกว่าเมฆกวน
- จะทำอะไรให้รอบคอบทุกเรื่องในชีวิต ดั่งสำนวนที่ว่าเข้าเถื่อนอย่าลืมพร้า ชีวิตเราจะได้ไม่เสียใจในภายหลัง