สำนวนสุภาษิตไทยหมวดหมู่ ส. สันหลังยาว
ความหมายสำนวนสุภาษิตคำพังเพยสันหลังยาว
ที่มาของสำนวน มาจากตำราดูลักษณะของโบราณกล่าวว่า สันหลังที่ดีนั้นจะต้องสั้น และคงจะเป็นที่สังเกตกันว่า คนที่มีสันหลังยาวมักจะเป็นคนที่ทำอะไรอืดอาด เอื่อยเฉื่อย ล่าช้า ลักษณะเหมือนคนไม่อยากทำงาน หรือทำอย่างไม่เต็มใจ เกียจคร้าน
สรุปความหมายของสำนวน ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 คือ คนขี้เกียจวันๆ เอาแต่นอนไม่ยอมทำอะไร กล่าวคือ เรียกคนเกียจคร้านเอาแต่นอนว่า ขี้เกียจสันหลังยาว หรือใช้สั้นๆ ว่า สันหลังยาว ก็มี ขี้เกียจหลังยาว ก็ว่า
ตัวอย่างการใช้สุภาษิตสันหลังยาว
- คนที่ไม่ค่อยจะขยับตัวทำการทำงานต่างๆ มักถูกตำหนิว่าเป็นคนขี้เกียจสันหลังยาว แต่ใครจะรู้ว่าสิ่งที่คนเหล่านี้ทำอยู่มากกว่าคนอื่น ก็คือการใช้ความคิดตัดสินใจว่าจะลงมือทำสิ่งต่างๆ ดีหรือไม่ และควรจะทำอย่างไรให้เปลืองแรงเปลืองเวลาน้อยที่สุด ซึ่งทำให้สมองเผาผลาญพลังงานไปมากกว่าคนอื่นๆ
- เขาเป็นพวกขี้เกียจสันหลังยาว ไม่ยอมทำงาน เอาเปรียบคนอื่นจนทุกคนเอือมระอา
- เธอเป็นนักเรียนอย่ามัวแต่นอนเป็นคนขี้เกียจสันหลังยาว ต้องหัดตื่นแต่เช้าๆอ่านตำรับตำราทบทวนบทเรียน
- เป็นสาวเป็นนางอย่าเอาแต่นอน ทำตัวเป็นพวกขี้เกียจสันหลังยาว หันตื่นเช้าๆช่วยพ่อแม่ทำงานเสียบ้าง
- ลูกเอ๋ยถ้าทำการบ้านเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็จงช่วยพ่อแม่ทำงานภายในบ้านบ้าง อย่ามัวแต่ขี้เกียจสันหลังยาวอยู่เลย