นิทานอีสป เรื่อง “การกระโดดที่เมืองโรดส์” ไทย-Eng

นิทานอีสปการกระโดดที่เมืองโรดส์ ไทย-Eng

“การกระโดดที่เมืองโรดส์” เป็นนิทานอีสปที่สอนเราถึงการยอมรับในความสามารถในตนเอง การเรียนรู้จากความผิดพลาด และการฟังคำแนะนำที่ดีของผู้ที่หวังดีอยู่เสมอ

นิทานอีสปเรื่องการกระโดดที่เมืองโรดส์

กาลครั้งหนึ่ง ในสมัยโบราณ มีการแข่งขันกีฬาที่มีชื่อเสียงในเมืองโรดส์ หนึ่งในกิจกรรมที่ท้าทายที่สุดคือการกระโดดไกล ซึ่งนักกีฬาต้องกระโดดข้ามเหวกว้างอย่างกล้าหาญ นักกีฬาที่มีทักษะหลายคนพยายามก้าวกระโดด แต่มีเพียงไม่กี่คนที่ทำสำเร็จ

Once upon a time, In ancient times, there was a famous athletic competition held in the city of Rhodes. One of the most challenging events was the long jump, where athletes had to make a daring leap across a wide chasm. Many skilled athletes attempted the leap, but only a few succeeded.

นักกีฬาหนุ่มผู้โอ้อวดชื่อโซตราตัส ประกาศอย่างมั่นใจว่าเขาสามารถกระโดดข้ามใครก็ได้ เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งจองหอง เขาเตรียมพร้อมสำหรับการก้าวกระโดด เมื่อเขาเข้าใกล้เหว เขารวบรวมกำลังทั้งหมดที่มีและกระโดดอย่างสุดกำลัง แต่เขาพลาดท่าและตกลงไปกลางเหว

A boastful young athlete named Sostratus confidently declared that he could surpass anyone’s jump. Filled with pride and arrogance, he prepared himself for the leap. As he approached the chasm, he gathered all his strength and took a mighty leap, but he fell short and landed in the middle of the chasm.

ผู้ชมต่างผิดหวัง และโสสตราตัสรู้สึกอับอายขายหน้า อย่างไรก็ตาม มีชายชราผู้ชาญฉลาดคนหนึ่งเดินเข้ามาและพูดว่า “สิ่งสำคัญคือการกระโดดไม่ได้อยู่ที่ระยะใด แต่เป็นความฉลาดที่จะรู้ขีดจำกัดของตนเอง ความแข็งแกร่งที่แท้จริงอยู่ที่การตระหนักและเคารพในความสามารถของเราเอง”

The onlookers were disappointed, and Sostratus was humiliated. However, a wise old man came forward and said, “It is not the length of the jump that matters, but the wisdom to know one’s limits. True strength lies in recognizing and respecting our own abilities.”

นิทานอีสปการกระโดดที่เมืองโรดส์

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า

“ความเข้มแข็งที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การโอ้อวดและประเมินความสามารถของตนสูงเกินไป แต่อยู่ที่การตระหนักถึงข้อจำกัดของตนด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน”

  • การตระหนักรู้ในตนเอง: เรื่องราวเน้นย้ำถึงความสำคัญของการตระหนักรู้ในตนเองและการรู้จักความสามารถและข้อจำกัดของตัวเราเอง ความหายนะของโซตราตัส คือเขาขาดความตระหนักในตนเองและการประเมินความสามารถของเขาสูงเกินไป มันสอนให้เรารู้จักคุณค่าของการตระหนักและยอมรับจุดแข็งและจุดอ่อนของตัวเอง
  • ความอ่อนน้อมถ่อมตน: ความเย่อหยิ่งและความโอ้อวดของโซตราตัสทำให้เขาล้มเหลว เรื่องราวเน้นความสำคัญของความอ่อนน้อมถ่อมตน สอนเราว่าความอ่อนน้อมถ่อมตนช่วยให้เรายอมรับข้อจำกัดและรับมือกับความท้าทายด้วยความคิดที่เป็นจริง
  • เคารพขอบเขต: เรื่องราวเตือนให้เราเคารพขอบเขตของความสามารถของเรา โซตราตัสไม่สนใจข้อจำกัดของเขาและพยายามก้าวกระโดดเกินความสามารถของเขา มันสอนเราถึงความสำคัญของการตั้งเป้าหมายที่เป็นจริงและไม่เกินเป้าหมายในการแสวงหาของเรา
  • การเรียนรู้จากความล้มเหลว: การก้าวกระโดดที่ล้มเหลวของโซตราตัส สอนบทเรียนอันมีค่าแก่เขา ความล้มเหลวสามารถเป็นครูที่ทรงพลัง และเรื่องราวนี้กระตุ้นให้เราเรียนรู้จากความล้มเหลวของเราและใช้มันเป็นหินก้าวสำหรับการเติบโตและพัฒนาตนเอง
  • ภูมิปัญญาในการตระหนักถึงขีดจำกัด: คำพูดของชายชราผู้ชาญฉลาดเน้นถึงภูมิปัญญาในการตระหนักถึงขีดจำกัดของเรา ความแข็งแกร่งที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่ความองอาจและความมั่นใจมากเกินไป แต่อยู่ที่การยอมรับและเคารพในขอบเขตของเราเอง สอนให้เรารับมือกับความท้าทายด้วยสติปัญญาและความระมัดระวัง รู้ว่าเมื่อใดควรผลักดันตนเองและเมื่อใดควรถอยหลัง

“True strength lies not in boasting and overestimating one’s abilities, but in recognizing one’s limitations with humility.”

  • Self-awareness: The story highlights the importance of self-awareness and knowing our own abilities and limitations. Sostratus’s downfall was his lack of self-awareness and overestimation of his capabilities. It teaches us the value of recognizing and accepting our own strengths and weaknesses.
  • Humility: Sostratus’s arrogance and boastfulness led to his failure. The story emphasizes the importance of humility and modesty. It teaches us that humility allows us to acknowledge our limitations and approach challenges with a realistic mindset.
  • Respecting boundaries: The story reminds us to respect the boundaries of our abilities. Sostratus disregarded his limitations and attempted a leap beyond his capabilities. It teaches us the importance of setting realistic goals and not overreaching in our pursuits.
  • Learning from failure: Sostratus’s failed leap taught him a valuable lesson. Failure can be a powerful teacher, and the story encourages us to learn from our failures and use them as stepping stones for growth and self-improvement.
  • Wisdom in recognizing limits: The wise old man’s remark highlights the wisdom in recognizing our limits. True strength lies not in bravado and overconfidence, but in acknowledging and respecting our own boundaries. It teaches us to approach challenges with wisdom and caution, knowing when to push ourselves and when to step back.

โดยสรุปแล้วนิทานเรื่องนี้สอนเราเกี่ยวกับการรู้จักตนเอง ความอ่อนน้อมถ่อมตน การเคารพขอบเขต การเรียนรู้จากความล้มเหลว และปัญญาในการตระหนักถึงขีดจำกัดของเรา โดยการนำคำสอนเหล่านี้ไปใช้ เราสามารถฝึกฝนแนวทางที่เป็นจริงและอ่อนน้อมถ่อมตนต่อความท้าทายของชีวิต ตัดสินใจอย่างรอบรู้ได้ดีขึ้น และมุ่งสู่การเติบโตส่วนบุคคลในลักษณะที่สมดุลและมีสติสัมปชัญญะ

นิทานอีสปเรื่องอื่นๆ

The Æsop for Children