สำนวนสุภาษิตไทยหมวดหมู่ ง. งานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสีย
ความหมายสำนวนสุภาษิตคำพังเพยงานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสีย
ที่มาของสำนวน งานหลวงคืองานส่วนร่วม ส่วนใหญ่ ส่วนงานราษฎร์คืองานส่วนตัว คนโบราณจึงนำสำนวนมาเชื่อมกันให้คล้องจองไพเราะเสนาะหู กล่าวคือการทำงานทั้งสองต้องรับผิดชอบให้ดีทั้งคู่
สรุปความหมายของสำนวนคือ ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 คือ ทํางานไม่บกพร่องทั้งงานส่วนรวมและส่วนตัว ใช้เพี้ยนว่า งานหลวงไม่ขาด งานราษฎร์ไม่เสีย ก็มี หรือการทำงานไม่ว่าจะงานส่วนรวมหรืองานส่วนตัว จะต้องดูแลรับผิดชอบไม่ให้ขาดตกบกพร่อง
ตัวอย่างการใช้สุภาษิต
- สมชายรู้วนเองว่าผ่านไปอีกเทอมแล้ว หลังจากที่ทั้งทำงาน และเรียนด้วย หนักเอาการเหมือนกัน ก็เลย เขาจึงสงสัยว่างานราษฎร์กับงานหลวง จะกลายเป็นงานเดียวกัน ไหนจะการบ้านส่ง ไหนจะงานประจำส่วนตัว ยอมรับว่ามีบ้างที่เบียดบังเอาเวลางานหลวงมาทำงานราษฎร์ แต่หากรู้จักแบ่งเวลาก็จะดีไม่น้อยเลย นับว่าสมชายเป็นคนรับผิดชอบดีจริงๆ นี่แหละงานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสีย
- ขยันจริงๆ เลยนะคุณวิชิต งานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสียแบบนี้ คงจะเก็บเงินซื้อบ้านได้ในเร็ววันนี้แน่ๆ
- อยากเป็นคนเก่งที่ประสบความสำเร็จในชีวิตต้องทำงานให้เป็น ทำงานให้ฉลาด แบ่งเวลาให้ถูกต้อง อย่างที่คนโบราณพูดงานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสีย อดทนทำได้สำเร็จแน่นอนลูก
- ถึงจะเหนื่อยแค่ไหนก็ต้องทน ต้องแบ่งเวลาการทำงานให้ดีเพราะฉันถือคติ งานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสีย
- การเป็นเจ้าคนนายคนยิ่งชั้นผู้ใหญ่ ยิ่งต้องรับผิดชอบให้ดีขึ้น ให้มากขึ้น ดั่งเช่นงานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฎร์ไม่ให้เสีย เพื่อความผาสุขของประชาชนเป็นที่ตั้ง นี่แหละข้าราชการที่ดี ที่ยอดเยี่ยม ที่ชาติต้องการ