สำนวนสุภาษิตไทยหมวดหมู่ ส. สิ้นไร้ไม้ตอก
ความหมายสำนวนสุภาษิตคำพังเพยสิ้นไร้ไม้ตอก
ที่มาของสำนวน ในสมัยโบราณนอกจากจะฟั่นเชือกไว้ผูกมัดสิ่งต่างๆ แล้ว ยังนิยมใช้ไม้ตอก ไม้ไผ่ที่นำมาจักเป็นเส้นแบนยาว ขนาดหนาหรือบางตามต้องการ สำหรับผูกมัดหรือสานสิ่งต่างๆ เช่น ชะลอม เข่ง ตะกร้า ใช้มัดสิ่งของต่างๆ เช่น ข้าวต้มมัด แหนม หรือใช้ผูกจากมุงหลังคา นับว่าเป็นของที่ใช้สารพัดประโยชน์ในชีวิตประจำวัน จึงเปรียบเปรยถึงคนที่ยากไร้ และขัดสนถึงที่สุด จนถึงขนาดที่ว่าสิ่งของที่มีค่าน้อยที่สุด ที่ควรจะมีสำรองไว้ที่บ้านก็ยังไม่มี
สรุปความหมายของสำนวน ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 คือ ยากไร้ ขัดสนถึงที่สุด หมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ยากจนทรัพย์สินแม้แต่ไม้ตอกซึ่งมีราคาถูกก็ไม่มีติดตัว นอกจากนี้ยังแฝงความหมายเอาไว้อีกว่ายากจนแสนสาหัส ไม่มีที่อยู่อาศัยเป็นหลักแหล่ง แม้แต่เรือนเครื่องผูกซึ่งเป็นเรือนที่ปลูกสร้างอย่างง่ายๆ ใช้ตอกไม้ไผ่และหวายผูกรัดส่วนต่างๆ ของตัวเรือนเข้าด้วยกันก็ไม่มีอยู่อาศัย
ตัวอย่างการใช้สุภาษิตสิ้นไร้ไม้ตอก
- หลังจากที่เขาต้องกลายเป็นบุคคลล้มละลายไม่มีเงินมาใช้หนี้ ตอนนี้สภาพของก็เหมือนคนสิ้นไร้ไม้ตอก ไม่มีทรัพย์สมบัติ ไม่มีที่อยู่จนต้องมาขออาศัยใชชีวิตอยู่ในวัด
- แม้ว่าภาวะเศรษฐกิจตกต่ำและสถานการณ์ระบาดของโรคโควิด-19 จะส่งผลกระทบทำให้บริษัทที่ฉันทำงานอยู่ต้องปิดลง แต่ฉันก็ไม่ถึงกับสิ้นไร้ไม้ตอก เพราะฉันยังมีรายได้จากการขายอาหารเสริมทางออนไลน์เดือนละหลายหมื่นบาท
- เขาเคยเป็นคนสิ้นไร้ไม้ตอกไม่มีเงิน ไม่มีที่อยู่แต่ก็ไม่ยอมแพ้โชคชะตาชีวิต ใช้แรงงานแลกเงินโดยการไปเป็นกรรมกรแบกหามดิ้นรนทำทุกอย่าง และด้วยความขยันทำให้ตอนนี้เขาได้กลายเป็นเจ้าของร้านรับซื้อของเก่าไปแล้ว
- ทั้งที่เมื่อก่อนเขาเป็นคนร่ำรวยมากแต่เพราะไม่รู้จักพอเพียง เขาจึงเล่นหุ้นเมื่อถึงคราวซวยหุ้นตกลงมาอย่างมากๆ ถึงได้สิ้นไร้ไม้ตอก
- ผมผ่านจุดที่สิ้นไร้ไม้ตอกมาแล้ว จนสร้างตัวกลับขึ้นมาได้ มันเป็นบทเรียนชีวิตที่ล้ำค่าที่จะไม่ทำให้เราประมาทอีก