สำนวนสุภาษิตไทยหมวดหมู่ ค. คนผิดเสียหน้า คนบ้าเสียจริต
ความหมายสำนวนสุภาษิตคำพังเพยคนผิดเสียหน้า คนบ้าเสียจริต
ที่มาของสำนวน มีที่มาจากสำนวนภาษิตชาวใต้ เปรียบเปรยถึงอาการของคนโดยคนที่ทำอะไรผิดมา จะรู้สึกเสียหน้า อาการออกทางสีหน้า คนบ้าเสียจริตคืออาการลุกลน ทำอะไรไม่ถูก อาการผิดปกติออกจากการแสดงออก เนื่องจากสติเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
สรุปความหมายของสำนวน ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 คือ คนที่กระทำความผิด มีความผิดติดตัว มักจะมีพิรุธแสดงออกมาให้เห็น
ตัวอย่างการใช้สุภาษิตคนผิดเสียหน้า คนบ้าเสียจริต
- การสืบสวนสอบสวนของตำรวจมักสังเกตุอาการคนผิดเสียหน้า คนบ้าเสียจริต โดยใช้หลักจิตวิทยา
- ผมว่าเขาต้องมีอะไรปิดบังพวกเราอยู่แน่ๆ ผมเห็นเขาลุกลี้ลุกลนผิดปกติ เข้าทำนองคนผิดเสียหน้าคนบ้าเสียจริต
- พวกขี้เมาทั้งหลายนี้จะพัฒนาในสิ่งใดให้ดีขึ้นไม่ได้เลย มีแต่จะก่อให้เกิดความหายนะล้มเหลวล่มจม เสียหายในทรัพย์สินเงินทอง ไม่รู้จักในการเก็บรักษาและไม่รู้จักหาสมบัติเข้ามาเพิ่มเติม มีแต่จ่ายให้หมดไป ฯไม่รู้อนาคตของตนเองว่าจะเป็นไปอย่างไร การกระทำของคนประเภทนี้ นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลายไม่มีความสรรเสริญอีกต่อไป ในชาติหน้าเขาก็จะได้รับกรรมชั่วอย่างแน่นอน นี่แหละคนผิดเสียหน้า คนบ้าเสียจริต
- เขาเคยมีประวัติติดยาเสพติด พอเห็นตำรวจเดินผ่านก็เลยมีพิรุธจนตำรวจต้องควบคุมตัวไปสอบสวน อย่าที่เขาว่าคนผิดเสียหน้า คนบ้าเสียจริต
- ผมรู้จักคุณมานาน ทำไม่จะไม่รู้นิสัยคุณ เวลาคุณทำอะไรผิดสีหน้าท่าทางคุณมันดูออกง่ายมาก คุณก็เหมือนประเภทคนผิดเสียหน้า คนบ้าเสียจริตนั่นแหละ