สำนวนสุภาษิตไทยหมวดหมู่ บ. บัวแล้งน้ำ
ความหมายสำนวนสุภาษิตคำพังเพยบัวแล้งน้ำ
ที่มาของสำนวน เปรียบเปรยดอกบัวกับคนที่ไร้น้ำใจ โดยดอกบัวที่ขึ้นในที่ขาดน้ำย่อมเหี่ยวเฉาไม่งดงาม ในเมื่อบัวไร้น้ำเหี่ยวเฉา คนเราหากไร้น้ำใจก็ย่อมไม่งดงามและห่อเหี่ยวเช่นกัน
สรุปความหมายของสำนวน ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 คือ แปลได้สองความหมาย โดยความหมายแรก หมายถึง คนแล้งน้ำใจ ไม่มีน้ำใจ ไร้ซึ่งความเมตตากรุณา
โดยความหมายที่สองคือ คนดีแต่ไม่ได้รับน้ำใจ จึงต้องเป็นบัวที่แล้งน้ำ คนทำความดีแต่ไม่มีใครเห็น ไม่มีใครช่วยส่งเสริม ไม่ได้รับน้ำใจจากใคร ขาดการส่งเสริมสนับสนุนอุปถัมภ์ค้ำชู จึงท้อแท้ใจมีสภาพเหมือนบัวแล้งน้ำที่เหี่ยวแห้ง เหี่ยวเฉา
ตัวอย่างการใช้สุภาษิตบัวแล้งน้ำ
- คนที่ไม่มีน้ำใจ นิสัยแล้วใบหน้ามักไม่งดงาม เปรียบเหมือนบัวที่ขาดน้ำจึงเหี่ยวแห้ง แห้งแล้ง เหี่ยวเฉา เห็นคนอื่นแย่ไปหมด
- คุณนายสมจิต รวยทั้งทรัพย์ทั้งรูปหน้าตาก็สะสวยไม่น่าทำตัวเป็นบัวแล้งน้ำเลย
- ตอนนี้ผมเหมือนบัวแล้งน้ำ ทำความดีแล้วไม่มีใครเห็น มีแต่คนซ้ำเติม แต่มจะเข้มแข็งและอดทน ไม่ท้อแท้ พยามทำดีต่อไป สักวันจะต้องมีคนเห็นความตั้งใจดีที่จะเบ่งบานเป็นบัวที่มีประโยชน์แต่ขาดน้ำ
- ถ้าบัวไม่มีรากใบ คงมองไม่สวยเท่าไร ถ้าบัวแล้งน้ำ แห้งตาย ไม่เหลือความหมายให้ชวนมอง คนเราก็คงเหมือนกัน นึกฝันแต่ความยิ่งใหญ่ หลงลืมว่าเคยเป็นใคร สุดท้ายก็บัวแล้งน้ำ
- เขาเป็นคนบัวแล้งน้ำ ไม่มีน้ำใจต่อใครทั้งสิ้น จนวันหนึ่งเดือดร้อนต้องการความช่วยเหลือจากคนอื่น ก็ไม่มีใครสนใจเขาเช่นกัน ที่แหละทุกการกระทำมีผลตามมาเสมอ