สำนวนสุภาษิตไทยหมวดหมู่ ข. ข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย
ความหมายสำนวนสุภาษิตคำพังเพยข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย
ที่มาของสำนวน มาจากคำสอนโบราณจากศาสนา โดยมีเนื้อความว่า “ไม่มีใครเป็นข้าสองเจ้า บ่าวสองนายได้ เพราะว่าเขาจะชังนายข้างหนึ่ง และรักนายอีกข้างหนึ่ง หรือเขาจะนับถือนายฝ่ายหนึ่ง และดูหมิ่นนายอีกฝ่ายหนึ่ง ท่านทั้งหลายจะรับใช้พระเจ้าและเงินทองพร้อมกันไม่ได้” โดยสื่อถึงคนมีเจ้านายสองคนที่เจ้านายทั้งสองนั้นเป็นศัตรูกัน เป็นเหมือนคนนกสองหัว หรือเป็นคนที่หน้าซื่อใจคด ไม่จริงใจ
สรุปความหมายของสำนวนคือ ตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 คือ คนที่รับใช้เจ้านายสองคนที่เป็นศัตรูกัน หรือคนที่คบไม่ได้
ตัวอย่างการใช้สุภาษิตข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย
- สำนวน “ข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย” เป็นทั้งสำนวนไทยและสำนวนสากลที่อมตะมา “ยาวนาน” เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ซ้ำๆ ซากๆ อย่าง “ยาวไกล” ส่วนสำนวน “ไม่ขอเป็นข้าสองเจ้า ไม่ขอเป็นบ่าวหลายนาย” เป็นสำนวน “ล้อเลียน” สำนวนแรก
- ฉันเห็นเขาทำตัวเป็น ข้าสองเจ้าบ่าวสองนาย มาพักใหญ่แล้ว ทำไมถึงไม่มีใครคิดจะทำอะไรเขาบ้างเลยหรือ
- คนที่ทำตัวข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย เป็นคนที่ไม่หน้าคบค้าสมาคมด้วย แค่รู้จักก็ไม่ควร คนพวกนี้มักจะแสวงหาประโยชน์จากคนอื่นโดยไม่ให้คุณค่าต่อคนอื่นเลย
- นายนี่มัน ข้าสองเจ้าบ่าวสองนาย เสียจริง ทำงานประจำแล้วยังไปรับงานนอกของบริษัทคู่แข่งมาอีก
- ข้าสองเจ้า บ่าวสองนาย ไม่ขอรับ!! “พระยาพิชัย ยอมหัก ไม่ยอมงอ” ลั่นวาจา…”กูขอเป็นข้ารองบาท สมเด็จพระเจ้าตากสินแต่เพียงพระองค์เดียว”